Review: ‘Lost Stars’

Om met de deur in huis te vallen: dit is een fantastisch boek. Wat deze roman zo sterk maakt, zijn de twee protagonisten: Ciena en Thane, twee bewoners van eenzelfde planeet, die echter uit twee verschillende werelden, of beter ‘klassen’ komen. Die beide culturen zijn trouwens mooi gedetailleerd uitgewerkt. Door toeval en onder het goedkeurende oog van Tarkin lopen de twee elkaar, als kinderen, tegen het lijf en dat is de start van een levenslange vriendschap… en meer.

Het verhaal ontspint zich eerder langzaam en dat werkt in het voordeel van de plot. Je krijgt sympathie voor het tweetal voordat ze in het oog van storm terecht komen. Alle grote gebeurtenissen uit de klassieke trilogie passeren de revue telkens gezien vanuit het standpunt van het Empire en later ook de rebellen. Dat eerste is behoorlijk verfrissend en geeft een inkijkje in de morele dillema’s waarmee veel van Imperials moeten hebben geworsteld. Het laat je tevens stilstaan bij het feit dat de acties van de rebellen ook heel wat (onschuldige) slachtoffers hebben geëist.

Lost_Stars

Het einde van het verhaal viel me wat tegen, omwille van de vele losse draadjes. Dat de laatste hoofdstukken zich afspelen tijdens de Battle of Jakku is dan weer wel geweldig en verklaart een aantal dingen die we gezien hebben in de trailers. Nieuwsgierig? Nog een goede reden om dit boek, dat vrij lijvig is maar ontzettend snel leest, te pakken zien te krijgen.

Kortom een romantisch verhaal, met heel wat vertrouwde en nieuwe gebeurtenissen, met aimabele hoofdpersonages en bekende figuren in de bijrollen, wat moet een mens nog meer hebben! Na zowat alle nieuwe boeken te hebben gelezen, kan ik enkel concluderen dat die nieuwe canon zeer sterk uit de startblokken is geschoten.

Review Christoph Segers